Er zit je duidelijk iets dwars.
Je zegt…’er is niets’ , maar ik zie het aan je, je lichaamstaal verraad je, je hoofd is gebogen en je ogen staan verdrietig.
Wees niet angstig om je uit te spreken, waar ben je bang voor… dat ik je raar vind of dom, of dat ik een oordeel over jou uitspreek?
En dan nog, wie ben ik dan dat ik jou mag veroordelen. Begrijp maar dat alles waar je tegen aan loopt een les is, en dat deze lessen steeds weer terugkeren bij jou, net zo lang je tot je deze lessen hebt geleerd.
Dan ben je weer een stukje gegroeid, en heb je weer meer inzichten ontvangen,waardoor het leven voor jou wat makkelijker verloopt.
Oh’ wil je alles zelf oplossen, dat is prima… maar onthoudt dan, dat juist door jezelf te uiten bij iemand die je begrijpt, je meer over jezelf te weten kan komen dan dat je dit in je eentje oplost.
Het spiegelen door de ander kan je dichter bij je bewustzijn brengen, en het spreekwoord zegt ‘’gedeelde smart is halve smart’’ dus waarom zou je het alleen doen?
Oh’ je hebt dit niet van huis uit meegekregen, dat begrijp ik …maar dan is dit je kans om daar verandering in aan te brengen, want je hoeft immers niets alleen te doen.
En je hoeft je ook niet te veel te voelen, of je te generen voor waar je inzit, want wij hebben allemaal onze lessen te leren. En geloof mij, het is heerlijk als er iemand is die je begrijpt en je wilt aanhoren.
Probeer het eens, en kijk en voel dan eens wat het met je doet.
Nog wat aarzelend begin je te praten, en na een lang gesprek vraag ik, en hoe voel je je nu?
Ja,… je had inderdaad gelijk, ik voel mij een stuk minder zwaar, opgelucht nu en mijn hoofd is lichter.
Zie je dat dit de les is die je moest leren, en dat je voortaan niet zo lang meer moet blijven rondlopen met al die nare gevoelens die je zo enorm belasten?
Je knikt ja, en ik?, ik voel mij weer blij dat ik iemand verder heb kunnen helpen.
Voel je nooit teveel om te vragen.
Want zijn we niet allen ’een roepende in de woestijn’?
©Lis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten