Als je wist dat het mij zó pijn zou doen, zou je mij dan al deze wrede dingen zeggen.
Als je ook maar een klein beetje zou voelen van wat er de hele dag door mij heen ging, zou je mij dan nóg een zeurkous vinden.
Als je wist wat een liefde ik voel voor mijn medemens, zou je mij dan zielig vinden of dom.
Als je wist dat mijn enige wens is om te leven in vrede en liefde zou je mij dan onrealistisch vinden, en als je wist dat ik alleen maar wil dat het goed gaat met jou zou je mij dan te onbaatzuchtig vinden?
Ik wil je zo graag zeggen wat er leeft in mij, maar ik ben bang dat je dat niet aan kunt.
Want zie je;
Ik ben als de kracht van de zon, en ik kan je verwarmen maar je kunt je ook branden aan mij.
Ik ben als de sterren die stralend aan het Universum staan en jou de weg willen wijzen.
Ik ben als de wind met haar krachtige adem, die steeds weer opnieuw alles schoon blaast.
Ik ben het licht en het leven, zoals het is bedoelt.
Ik ben de aarde die alles voortbrengt.
Dit alles ben ik, net als jij , alleen ben jij dat nog niet bewust.
Daarom zeg ik je, er leeft zovéél in mij, maar ik kán het je niet zeggen.
©Lis
http://www.yoirotterdam.nl/
