Denk je nou echt?

Met mijn ogen dring ik diep door in het onstoffelijke deel van je lichaam.

Met mijn handen veeg ik laag voor laag je pijn weg.

Met mijn gouden adem blaas ik je nieuw leven in.
En ik laat je zien wie je bent omdat je niets anders kunt zijn dan jezelf.
Maar je bent bang, bang voor wat je tegenkomt ….bang voor de pijn.
Maar ik zeg je….. weerstand tegen je groei  is weerstand tegen het leven, dat creëert juist angst.
Die angst hou je zelf in stand, door niet te willen veranderen.
Zo wordt de muur om je heen steeds groter.

Ook raak je steeds meer van jezelf en je omgeving vervreemd.
Vind je dat je  zo weinig waard bent dat je jezelf dit aan doet?
Hoe eenzaam moet je zijn?, als een Don Quichote  almaar vechtend  tegen de demonen in je hart.
Geef je toch over aan de stroom van het leven, en zet jezelf niet zo af.
Denk je nou echt dat je een ander kunt veranderen omdat jij dat wilt?
Een mens kan pas transformeren als hij/zij dat werkelijk wilt en je mag nooit een ander jouw wil opleggen.
En denk alsjeblieft niet dat jij de enige bent die wijsheid in pacht heeft, want er zijn vele wegen die leiden naar Rome.
Ieder op zijn eigen manier en tijd, en niet omdat jij vind dat het nú moet gebeuren….
Laat ieder toch zijn eigen lessen leren en geef  liefde waar nodig,  maar laat het ook weer los
en leer jouw les hieruit.

Liefde geven is iets heel anders dan door liefde iemand verstikken, en is dat wel liefde?

Ik hou van jou in vrijheid is anders, dan ik hou van jou… dus jij  moet van mij houden.

Nogmaals…. heb geen verwachtingen, heb geen wensen omtrent die ander en je zal zien dat je dan veel meer ruimte krijgt.
Geef liefde zonder voorwaarden, en je ontvangt liefde in haar puurste vorm terug.
Zo is het bedoelt, en zo is het de meeste vriendelijke manier tegenover je omgeving.

Laat elke dag een nieuw begin zijn,  laat je verrassen en wil niet overal de controle over houden.
Wordt een gelukkiger mens door  op een positieve manier alleen maar met jezelf bezig te zijn.
Niet op een egoïstische manier, maar ga eens anders kijken naar de dingen, er zitten altijd meerdere  kanten aan een verhaal….en probeer eens in te voelen ,waarom die ander je volgens jou zo het leven zuur maakt.
Ben je wel echt zo vriendelijk en zorgzaam?, of ben je dominant en eigenwijs en sta je niet open voor die ander, en wil je altijd je eigen zin doordrijven?

Tja,…. dat zal je dus uit moeten zoeken, en als je eerlijk bent naar jezelf dan zou je dat moeten weten.
En als je dit nog niet weet, dan zou het fijn zijn om  jezelf eens af te vragen…wie ben ik eigenlijk? 
Je hoeft niet te wachten op een geschikte tijd om te veranderen, elk moment is goed.
Doe het …doe het nu…want er is geen enkel ander moment dan NU.
En dan ontmoet je misschien al heel snel je ware zelf, en kun je zeggen …
Ik ben wie ik ben en wie ik altijd zal zijn, en ik heb lief omdat dàt mijn ware natuur is.

©Lis

Wat als verliefdheid voorbij is.

Soms kan de liefde je enorm hard raken.

Iemand kan zijn of haar pijlen op je af schieten en dan kun je zo in de ban raken van die gene dat je jezelf totaal verliest.

Soms krijg je wel  signalen door in de vorm van waarschuwingen , ‘’zoals  een stemmetje  dat steeds maar tegen je praat’’, maar door de immense verliefdheidsgevoelens kun of wil je die niet zien of horen!

Vaak denken wij mensen dat we de ware liefde zijn tegenkomen, en voelen wij onszelf juist in de beginperiode dolgelukkig.

Het lijkt dan alsof het niet beter kan, en je kunt het wel van de daken schreeuwen dat je zo een geweldig iemand bent tegengekomen…’’iedereen mag het horen’’.

Even zo goed kan het  gebeuren dat er dan toch iets plaatsvindt waardoor je als het ware wordt wakker geschud, de sluier van verliefdheid valt weg en dan is daar het begin van een grote teleurstelling.

Omdat we onszelf zo helemaal geven in een nieuwe relatie vergeten we vaak dat  ook die nieuwe liefde niet volmaakt is en scheppen we veel te hoge verwachtingen, want het kan toch immers niet beter?, maar zeg nou zelf…..hoe realistisch is dat beeld?

Elk mens heeft zijn of haar eigen behoeften en gedragingen, en wordt je verliefd op het uiterlijk of het karakter of misschien wel beiden?

Eigenlijk gaat het maar om één ding en dat is elkaar nemen zoals men is, en ga alstublieft niet proberen om daar verandering in aan te brengen, want daaruit ontstaat juist al die narigheid.

Men is gauw geneigd om de partner te willen veranderen, in iemand die hij of zij niet is.

Vaak hoor ik om mij heen zeggen....ja maar hij is wel erg makkelijk  hoor, of hij kan zich echt niet kleden, of hij heeft wel rare omgangsvormen, of hij kan geen confrontaties aan, of hij is zo stil, of past hij wel bij mijn vrienden, of ik schaam mij eigenlijk om hem aan mijn ouders voor te stellen.

Zo kan ik een waslijst van klachten opnoemen waar men zich dan opeens aan ergert als die eerste sluier opgetrokken is.

Jammer, dat wij niet een klein beetje reserve voor onszelf houden, zodat wij een veel realistischer beeld zouden hebben van ons liefje. Oogkleppen af en iemand voor je neer zetten zoals iemand werkelijk is, en geloof mij je hoeft daar echt geen maanden voor te wachten om dat te kunnen zien.

Probeer altijd contact te blijven houden met jezelf,  want ondanks die tijdelijke verstandsverbijstering ’zo noem ik het maar even’’ die verliefdheid nu eenmaal is,  kun je met jezelf af spreken dat je absoluut wilt genieten van deze heerlijke gevoelens, maar dat je ook eerlijk bent naar jezelf toe en je geliefde, want je bent verliefd geworden op die persoon zoals hij/zij op dat moment was.

Dat kun en mag je niet willen veranderen, anders is diegene niet meer de persoon waar je verliefd op werd, en dat is juist het begin van alle narigheid.

Samen groeien, en openstaan voor elkaar en elkaars wensen respecteren dat is een ander verhaal, daar heb ik het niet over.

Het gaat erom dat je te alle tijden bij jezelf moet blijven om teleurstelling te voorkomen.

Een ideaal beeld hebben van iemand klopt meestal niet met de realiteit, waak over jezelf en je gevoelens en wees vooral eerlijk naar jezelf toe, want zelfs de mooiste roos is niet volmaakt, ook daar zitten doornen aan.

© Lis