Mama ik voel je tranen.

Mama ik voel je tranen, ik voel je pijn en ik voel dat het leven dat je hebt geleefd heel zwaar was en echt niet altijd fijn.

Maar weet je lieve mama…. het heeft je gevormd tot de vrouw die je nu bent, krachtig, wijs, liefdevol.

Van jou heb ik mijn gaven en mijn kracht geërfd, daarom zie ik ook door jouw ogen het verdriet.

En ik weet dat je soms eenzaam bent, maar die leegte kan ik niet voor je opvullen  die leegte zit in jouw zelf.   

Mama ik vraag je die leegte op te vullen met liefde voor jezelf, hou maar van die mooie vrouw die je door zoveel lagen heen heeft geholpen en die er uiteindelijk altijd voor je zal zijn.

Kijk maar naar binnen en zie daar je gouden hart en laat dat hart er zijn maar dit keer voor jezelf mama, en voel wat je al die jaren hebt gemist, want niemand kan de leegte opvullen behalve jijzelf.

Mama ik ben je kind en ik hou van je, maar jij bent ook een kind en ik vraag je nu…. hou van dat kind in jou en wordt één met jouw wezen.

Jij bent zo wijs mama…. pas die wijsheid nu eens toe op jezelf en stop met alles aan anderen te geven. Wees blij met die stilte, want in de stilte liggen nu juist de antwoorden op je vragen, wees er niet bang voor.

En heb ook geen angst om je uit te spreken, want jij kunt er niets aan doen dat de wereld om jou heen stil lijkt te staan. Ik weet wat je ziet en voelt, ik kijk immers met jouw ogen. Wees niet bang voor wat je ziet, maar open je hart voor de mensen…zij hebben je wijsheid en kracht nodig mama, en zo kom je ook weer terug bij jezelf. Wees niet bang om te helpen want zo help je het kind in jou. Praat maar mama, praat maar van je af, hou het niet meer voor je, je voelt, ziet, weet en hoort.

Het is nu de tijd om jezelf te laten zien zoals je werkelijk bent! Maak niet langer een moordkuil van je hart, maar laat het spreken.

Voor altijd.

©Lis