dinsdag 1 november 2011

.
Het is nu de tijd voor verandering.


Elke verandering is gebonden aan leef/tijd, en dat van geboorte tot aan de overgang van ons leven op aarde.


Veranderen doen we eigenlijk continu, alleen staan we er vaak niet meer eens bij stil.


Het leven vraagt en het leven geeft. Wat het vraagt dat weten wij niet altijd en daardoor zien we vaak ook niet wat het leven ons kan geven.


We denderen maar door, vallen en staan weer op.


We denken dat het normaal is om onszelf steeds maar weer in de verkeerde hoek te zetten, ‘we hebben niet anders geleerd’ al op school wordt je gestraft als je in opstand komt tegen het systeem.


En daar begint meestal de narigheid, want wij mensen zijn unieke wezens en niet alles is van toepassing op elk wezen.


Veel kinderen hebben een andere benadering nodig, en voelen zich niet thuis in de bestaande systemen.


Daardoor ageren zij tegen bv de lesstof  ‘’deze wordt als dom en kortzichtig bevonden’’ of tegen de leerkracht die zij maar overdreven  of nerveus vinden, ''de uitzonderingen daargelaten'' natuurlijk.


Kinderen zien en voelen zoveel meer dan volwassenen denken, maar worden gezien de leeftijd niet als volwaardige gesprekspartners gezien.


Nu is dat ook niet altijd en bij elk kind merkbaar, want vele  kinderen voelen zich ondergesneeuwd door de meestal imponerende ‘veel te grote’ gebouwen en voelen zich daardoor angstig en niet echt veilig en durven daardoor  niet te leven  vanuit hun ware zijn.


Dan kan er een gedrag ontstaan ’meestal aangeleerd’’ wat niet echt strookt bij de ziel groei van dat kind, dan ontstaan er moeilijkheden die niet opgelost kunnen worden omdat de taal van het kind niet gesproken/begrepen wordt.


De  gang naar diverse instanties wordt ingezet, en in het meestal ergste geval wordt het kind aan de Ritalin gezet, en volgen er uitspraken als…tja het is echt nodig dat uw kind extra zorg krijgt want hij/zij is niet handelbaar op school.


Ouders zijn zich ook vaak niet bewust van wat er speelt bij het kind, en ook al weer omdat zij zich niet bewust zijn wat er in hun eigen onderbewustzijn afspeelt.
De mens is een kuddedier en loopt maar achter de eigen staart aan.
We doen keurig wat van ons wordt verwacht, en als de druk te veel wordt dan klagen we maar gaan toch door, omdat dat immers ons zo is geleerd.


Dat er een tekortkoming is die al begint tijdens onze schooltijd is wel duidelijk gezien het aantal zelfmoorden door pestgevallen een schrikbarend aantal aanneemt.
We reageren daar met afschuw op, maar gaan gewoon weer door daarna met ons leven.


Er is veel verborgen leed, en dat geeft aan dat het systeem niet deugt.


Wij mogen nu veranderingen aanbrengen in ons onderwijssysteem.
Door eenvoudigweg beter te luisteren naar onze kinderen, en elk kind te zien als een uniek wezen ‘’wat ook zo is’’ en door hele kleine toepassingen verbeter je al op een eenvoudige manier de omgangsvormen.


Leer kinderen anders te kijken, leer ze om respect te hebben voor elkaar en begin daar al mee op vroege leeftijd ipv al die prestatiegerichte programma af te draaien in een veel te kort tijdsbestek.


Dat geeft te veel druk... net zoals in het bedrijfsleven…waar je eigenlijk een vervolg ziet van de mentaliteit die wordt opgebouwd op school.


Duwen met de ellenbogen…..elkaar laten struikelen…liegen tegen elkaar…elkaar verraden….elkaar de loef afsteken.


Elkaar uitlachen elkaar te slim af zijn….de eerste willen zijn…kliekjes vormen… elkaar aanzetten tot haat, en de ergste van allemaal is het pestgedrag.


Geen enkel wezen op deze aarde wenst gehaat te zijn.... ook niet degene die aanspoort tot haat.


Al deze zaken komen voort uit onwetendheid en aangeleerd gedrag.


Niet langer vraag ik mij af of het kan veranderen …Nee, ik vraag mij af wat er nog meer moet gebeuren eer men tot bezinning komt.


De tijd is daar, het is al 12 uur…. wacht niet tot het leven je inhaalt…..maar kijk naar je levensomstandigheden, en als je dat hebt kijk naar je gezin…..communiceer... en als je niet weet hoe…leer dat dan….neem de tijd om werkelijk in contact te komen met je kinderen of je partner of je vrienden of familie, je collega’s.


Vraag ze wat er bij hen leeft, wat ze voelen, hoe ze in het leven staan en wat ze nou werkelijk wensen.
En denk niet bij jezelf…ze zoeken het maar uit geen zin in, nee kijk wat je zelf wilt, hoe jezelf wil worden behandelt.


Verplaats je in een ander, we zijn allemaal gekwetste mensenkinderen met soms veel verborgen pijn, en hebben daardoor een pantser om ons heen gebouwd. Niemand zal mij nog pijn doen…niemand krijgt mij nog op de knieĆ«n.


Maar lieve mens dat is ook niet de bedoeling, je hebt het leven ontvangen en in jouw blauwdruk liggen jouw lessen.


Hoe zwaar deze lessen soms ook zijn, leer ze te accepteren en te begrijpen en weet dat elk opnieuw geboren kind deze lessen mag leren, wij allen hebben deze blauwdruk ontvangen .


Probeer de kinderen te begeleiden op een liefdevolle manier, en  laat begrip en aandacht het begin zijn voor de verandering in je leven.


Kijk met andere ogen dan je tot nu toe gewend bent.


Want mensen kijk eens om je heen.... alle vertrouwde systemen storten in en dit maakt ons angstig ,en wij voelen onszelf daardoor onveilig en gaan steeds harder vechten om te behouden waar we voor hebben gevochten.


Maar weet dat alles een illusie is, en dat  geld en materiele zaken er niet echt meer toe doen.


Deze zaken gaan op den duur allemaal verdwijnen, en kijk eens wat en wie je bent zonder deze zaken.


Heb geen angst om jezelf te laten zien zoals je werkelijk bent, dan gaan er deuren open die lang voor je gesloten waren.


Achter deze deuren vindt je je ware zelf. Want alles wat in liefde tot je komt kan je de rijkdom geven die werkelijke waarde heeft en die niemand van je kan afpakken.


Kijk maar eens naar je kind….voel maar eens de ware intentie en vraag jezelf maar eens werkelijk af , ''zit hier een waarheid in voor mij''.


Wat mij betreft kan de verandering niet snel genoeg gaan, en ik hoop van ganser harte..... dat datgeen wat in beweging is gezet menigeen mag raken in het hart.


Laten wij onze kinderen helpen vanuit liefde te leven, en laten wij ‘hun opvoeders’ het voorbeeld geven.

Het is nu de tijd voor verandering het is al 12 uur!

© Lis






Geen opmerkingen:

Een reactie posten