dinsdag 6 december 2011

Uit de praktijk.

Dit is met toestemming geplaatst.


Je hebt pijn….. je huilt nu…..zegt dat niemand je begrijpt.

en dat je het zo moe bent om maar uit te moeten leggen wat je voelt.

Luisterend observeer ik je en voel  je worsteling….je kijkt me af en toe aan

en praat maar door en door……en je ogen rood betraand kijken nu beschaamd naar de grond.

Diepe gevoelens wellen in mij op…ik wil je vast houden nu… en even  lijkt het of ik daaraan toe wil geven….. maar ik weet dat dat niet is waar je op dit moment behoefte aan hebt.

Je wilt praten  echt alles eruit gooien wat je dwarszit ….ik voel dat je mij vertrouwt, en dat vertrouwen zal ik nooit en te nimmer willen beschamen .

Je drinkt van de thee die ik voor je heb ingeschonken en goedkeurend zeg je ….hmm lekker

en ik laat je ….’’je mag helemaal zijn wie je bent’’ zeg ik haar’’ en daarop volgt meteen weer een huilbui……toe maar schat laat maar komen  het mag allemaal.

Na een tijdje zo gezeten te hebben, en haar verhaal te hebben gehoord, vraag ik haar wat ze van mij verwacht .

Ze kijkt me met grote ogen aan……’’wil je me alsjeblieft helpen’’ ….’’ik heb gehoord wat je doet met mensen en ik wil zo graag mijn leven veranderen’’.

Haar aankijkend zeg ik dat we het samen gaan doen,…..alleen kan ik niets ik heb haar erbij nodig

‘’begrijp je dat’’ vraag ik haar’’ ze knikt bevestigend en ik raak even haar hand aan….als je mij vertrouwt mogen we samen dit avontuur aangaan , ze kijkt blij nu.. ik voel haar energie diep in mijn zonnevlecht…..ze is mooi van binnen …. en ik ben dankbaar dat ik dit mooie werk mag doen.

Meer dan ooit voel ik de liefde voor mijn medemens , en ik huil zachtjes met haar mee van binnen…. als ze me zegt ….’’ik voel me weer helemaal rustig worden nu’’!

Lis©


Geen opmerkingen:

Een reactie posten